พระพิฆเนศกับความเชื่อในไทย
คนไทยยกย่องให้พระพิฆเนศเป็นเทพบรมครูทางศิลปะ แต่คติความเชื่อของชาวอินเดียที่มีมายาวนาน จะยกย่องนับถือ ‘พระสรัสวดี’ ให้เป็นเทวีแห่งศิลปะทั้งด้านการแสดงและทุกสาขาที่เกี่ยวข้อง รวมไปถึงเรื่องการศึกษาเล่าเรียน ดังที่มีการยืนยันในคัมภีร์มัตสยปุราณะ (Matsy Purana) และคัมภีร์อื่น ๆ ซึ่งไม่มีความเกี่ยวข้องกับพระพิฆเนศแม้แต่น้อย 

แต่การนับถือพระพิฆเนศในฐานะบรมครูทางศิลปะ เริ่มจากรัชกาลที่ 6 ทรงสนใจภารตวิทยาเป็นพิเศษ โดยได้นำพระพิฆเนศมาเป็นเครื่องหมายวรรณคดีสโมสรของไทย และต่อมากลายมาเป็นดวงตราประจำ ‘กรมศิลปากร’ จึงทำให้คนไทยยกย่องพระพิฆเนศให้เป็นบรมครูแห่งศิลปะมาตั้งแต่บัดนั้น

ลักษณะของพระพิฆเนศ
พระพิฆเนศจะมีเศียรเป็นช้าง และตั้งแต่ 1 – 5 เศียร มี 2 - 10 กรขึ้นไป งวงยาวใหญ่ มีงาข้างเดียว มีหนูเป็นพาหนะในการเดินทาง และพกอาวุธหลักเป็นบ่วงบาศและขวาน
 

พระพิฆเนศมีกี่ภาคอวตาร ?
พระพิฆเนศหากรวบรวมเฉพาะภาคอวรตาร ‘ที่สำคัญ’ และมีรูปลักษณ์ที่แตกต่างกัน จะมีอย่างน้อย 32 ลักษณะ เช่น บัล คณะปติ เป็นภาคเด็ก มีผิวสีโลหิต และมี 4 พระกร, พระภักตะ คณะปติ เป็นภาคความรัก มีผิวสีบริสุทธิ์ และมี 4 กรเช่นกัน หรือพระตรีมุข คณะปติ ผู้มี 3 พักตร์ มีผิวสีแดงส้ม และมี 6 กร เป็นต้น